Η έννοια της αξιολόγησης αποτέλεσε για χρόνια ταμπού για την Αριστερά. Βεβαίως αυτά είναι ψιλά γράμματα πια, αφού στην εποχή του αριστερού Μνημονίου έχει μπει για τα καλά - τουλάχιστον στο ενδοκυβερνητικό πεδίο.
Το εσωτερικό φύλλο αξιολόγησης υπουργών που κυκλοφορεί εδώ και δύο μέρες, θα μπορούσε να περιγραφεί ορθολογικά ως αυτονόητη πράξη ελέγχου του κυβερνητικού έργου από τους βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ και βέβαια υπό το άγρυπνο βλέμμα του Μεγάρου Μαξίμου. Η πολιτική όμως συγκυρία που σκάει, έχει να κάνει με κάτι σοβαρότερο: επιταχύνει και διαμορφώνει όρους για τον νέο ανασχηματισμό που σχεδιάζουν ο Πρωθυπουργός και οι στενοί του συνεργάτες. Ανασχηματισμός με όριο τη ΔΕΘ και με πρόσωπα που τραβούν όλα τα φλας, εννοούμε τον υπουργό Οικονομικών Ευκλείδη Τσακαλώτο, ο οποίος - με φόντο την επόμενη ημέρα - στέλνει μηνύματα στην κυβέρνηση «να σοβαρευτεί».
Κι αυτό γιατί πιθανή μετακίνηση του κορυφαίου υπουργού υλοποίησης των αξιολογήσεων θα συμπαρασύρει όλη τη νέα σύνθεση του κυβερνητικού προσωπικού ενόψει και της παρατεταμένης προεκλογικής περιόδου στην οποία εισερχόμαστε.
Ο ΕΛΕΓΧΟΣ ΤΩΝ ΥΠΟΥΡΓΩΝ. Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή: εδώ και μερικές μέρες το Μέγαρο Μαξίμου τύπωσε ένα εσωτερικό φύλλο αξιολόγησης των υπουργών. Πλάι μάλιστα στο όνομα κάθε υπουργού υπάρχουν οκτώ κατηγορίες αξιολόγησης. 1) Πώς πάει η συνεργασία του με τους βουλευτές, το κόμμα και την Επιτροπή Κυβερνητικού Ελέγχου. 2) Αποτελεσματικότητα στην επίλυση προβλημάτων καθημερινότητας. 3) Μεσοπρόθεσμο σχέδιο υπουργείου. 4) Καινοτόμες ριζοσπαστικές ιδέες. 5) Εικόνα του σε κανάλια. 6) Εμφάνιση και διαχείριση των ΜΜΕ. 7) Πόσο προωθεί πολιτικές με κοινωνικό πρόσημο. 8) Υλοποίηση της πολιτικής του ΣΥΡΙΖΑ. Ώς εδώ όλα καλά; Οι γνώστες των συριζαϊκών διεργασιών έπιασαν αμέσως το σήμα της παραπάνω εξέλιξης: ο ευρύς ανασχηματισμός είναι προ των πυλών και το Μαξίμου ψάχνει έναν παραπάνω έμπρακτο λόγο για να προχωρήσει στις καρατομήσεις των υπουργών που θέλει. Ας σημειωθεί δε, πως το τελευταίο διάστημα είχαν πυκνώσει οι φωνές δυσαρέσκειας βουλευτών, κυρίως της επαρχίας, που δεν είχαν εικόνα του κυβερνητικού έργου.
Πολλοί εξ αυτών μάλιστα εξέφραζαν το παράπονο πως απλώς καλούνται να ψηφίζουν πράγματα χωρίς να μπορούν να τα εξηγήσουν στα μέρη όπου εκλέγονται. Πηγές από το Μέγαρο Μαξίμου επιχειρούν να εξηγήσουν πως το δελτίο αξιολόγησης υπουργών είναι εντελώς προβλεπόμενο και έχει να κάνει με τον μετρητή του αποτυπώματος που η κυβέρνηση θέλει να παρουσιάσει. Οι πιο αντιπολιτευτικές πάλι φωνές βλέπουν μια απέλπιδα προσπάθεια του ίδιου του Αλέξη Τσίπρα να εμφανίσει ένα ανανεωμένο πρόσωπο της κυβέρνησης με φόντο τη δημοσκοπική κατάρρευση του ΣΥΡΙΖΑ.
Ανασχηματισμός σημαίνει μετακινήσεις. Ο τρέχων βεβαίως θα καθοριστεί από το πώς θα κινηθεί ο Αλέξης Τσίπρας σε σχέση με τον Ευκλείδη Τσακαλώτο. Ο υπουργός Οικονομικών πιθανώς δεν θα μετακινηθεί. Ο ίδιος, αν ήθελε μία άλλη θέση, θα ήταν αυτή του ΥΠΕΞ, κάτι όμως που θα σήμαινε μια ακόμη δομική μετακίνηση: αυτή του Νίκου Κοτζιά.
Οσοι γνωρίζουν τα εσωτερικά κυβερνητικά, ξέρουν πως ο Κοτζιάς θα ήθελε να ολοκληρώσει και τις διαπραγματεύσεις με την Αλβανία, αν δεν μπλοκάρουν επί μακρόν. Επίσης, επειδή δεν είναι κομματικός, θα αποτελούσε μια εστία ταραχής για την κυβέρνηση αν τώρα έπαιρνε άλλο χαρτοφυλάκιο ή έμενε έξω.
Εφόσον Τσακαλώτος και Κοτζιάς παραμείνουν στις θέσεις τους, ο ανασχηματισμός θα έχει ως βασικό χαρακτηριστικό την προώθηση νέων στελεχών σε υπουργικές καρέκλες. Στελέχη όπως ο Δημήτρης Λιάκος, ο Αλέξης Χαρίτσης, η Εφη Αχτσιόγλου αλλά και οι Λευτέρης Κρέτσος, Γιώργος Βασιλειάδης, Νάσος Ηλιόπουλος, Κωνσταντίνος Στρατής είναι σαφώς υπουργήσιμοι εκ νέου. Στη λεγόμενη διακεκαυμένη ζώνη σαφώς ανήκουν όλοι πλην ορισμένων περιπτώσεων (Βίτσας, Ξανθός, Σκουρλέτης, Τζανακόπουλος). Ακόμη και ο Πάνος Καμμένος μπορεί συναινετικά με τον Τσίπρα να μετακινηθεί, όπως λένε πηγές.
Η Λυδία Κονιόρδου σίγουρα δεν πρέπει να αισθάνεται ασφαλής, ενώ οι Γιώργος Σταθάκης και Αλέκος Φλαμπουράρης ακούγεται πως οδεύουν σε συναινετική αποστρατεία. Επίσης ο Αλέξης Τσίπρας αναζητεί εκείνα τα πρόσωπα που θα μπορούσαν να σηματοδοτήσουν τη στροφή του προς την Κεντροαριστερά. Εδώ έχει συζητηθεί το όνομα του Νίκου Χριστοδουλάκη και του Σταύρου Μπένου, αν και οι δυο τους το διαψεύδουν κατηγορηματικά.
