Ο Δημήτρης Μανιάτης γεννήθηκε το 1978 στα Εξάρχεια. Είναι απόφοιτος Δημοσιογραφίας-Πολιτικών Επιστημών και Ιστορίας του Παντείου Πανεπιστημίου.
Εχει ασχοληθεί με το πολιτιστικό και ταξιδιωτικό ρεπορτάζ. Από το 2005 εργάζεται ως δημοσιογράφος στην εφημερίδα ΤΑ ΝΕΑ. Το βιβλίο του «Εγώ είμαι ένας άλλος», που κυκλοφόρησε πριν από λίγες εβδομάδες από τις εκδόσεις Μετρονόμος, αποτελείται από δεκαπέντε διηγήματα μικρής φόρμας. Είναι το πρώτο του.
Ποια βιβλία έχεις αυτόν τον καιρό πλάι στο κρεβάτι σου;
Με βρίσκετε σε διακοπές. Μέσα στον ταξιδιωτικό σάκο έριξα το τρίτομο του Πιραντέλλο με τα διηγήματα και τις νουβέλες που είχε συγκεντρώσει παλιά ο εκδοτικός οίκος ΔΙΦΡΟΣ και ξετρύπωσα στο Μοναστηράκι πέρυσι. Εδώ δίπλα μου είναι και η «Σπηλιά» του Σαραμάγκου. Εχω επίσης μαζί μου τη νουβέλα «Δεύτερη Ευκαιρία» του Henry James (εκδ. Μελάνι) και τη νουβέλα «Λιβάδια Από Ασφοδίλι» (εκδ. Καστανιώτη) του Βασίλη Δανέλλη.
Και ποια είναι τα αγαπημένα σoυ βιβλία όλων των εποχών.
«Γειά σου Ασημάκη» του Κωστή Παπαγιώργη, «Ξένος» του Καμύ, «Κορφιάτικες Ιστορίες» του Κωνσταντίνου Θεοτόκη, «Γραμμή του Ορίζοντος» του Χρήστου Βακαλόπουλου, «Μια Εποχή στην Κόλαση» του Ρεμπώ, «Δον Κιχώτης» του Θερβάντες, «Ηλίθιος» και «Αδελφοί Καραμαζώφ» του Ντοστογιέφσκι, Τα διηγήματα του Τσέχωφ, Απαντα Θωμά Γκόρπα, «Λέσχη» του Τσίρκα.
Ποιο ήταν το τελευταίο βιβλίο που σε έκανε να θυμώσεις;
Η τριλογία του Κωνσταντίνου Τζούμα. Δεν έχω καταλάβει ακόμη ποιος ο λόγος να αυτοβιογραφηθεί ένας ηθοποιός σε τρεις τόμους όταν η φλεγόμενη γενιά του ή οι λίγο παλιότεροι που πραγματικά μπορεί να είχε ενδιαφέρον να το κάνουν (όπως ο γκουρού Τάσος Φαληρέας) επέλεξαν να σιωπήσουν με τη βεβαιότητα πως όταν κάτι το ζεις στην ώρα του δεν έχεις καμία ανάγκη να το μοιραστείς.
Ποιο ήταν το τελευταίο βιβλίο που σε συγκίνησε.
Με συγκίνησε η βιογραφία του άρχοντα της νύχτας Γιγουρτάκη ή «μουστάκια» που είναι σπάνια αυτοέκδοση και τη βρήκα από τον φίλο μου Γιώργο Σγουράκη. Ο Γιγουρτάκης ήταν ένα θρυλικό πρόσωπο της νύχτας του ‘60, ιδιοκτήτης της Μαντουμπάλας και του Καν-Καν. Ο κώδικας και η ατμόσφαιρα που διασώζει η αφήγηση δεν έχουν τίποτε να ζηλέψουν από νουάρ και τον Νονό του Κόπολα. Ενα πυρετικό χρονικό της κάτω νύχτας που θα γινόταν ταινία με συνοπτικές διαδικασίες αν είχαμε σκηνοθέτες και όχι ψευτοκοσμοπολίτες που μαϊμουδίζουν τον Τρίερ και τον Χάνεκε.
Ποιο είναι ένα κλασικό βιβλίο που δεν έχεις διαβάσει και ντρέπεσαι γι’ αυτό;
Δεν έχω διαβάσει και ούτε πρόκειται την «Ελένη» του Νίκολας Γκέητζ και βέβαια δεν ντρέπομαι καθόλου.
Κάποιο κλασικό βιβλίο που δεν άντεξες καθόλου;
«Ασκητική» του Καζαντζάκη. Δεν παλεύεται, ας με συγχωρέσουν οι αναγνώστες σας.
Facebook, twitter: Eίναι εργαλείο για έναν συγγραφέα;
Πλάκα κάνετε; Την πρώτη παρουσίαση του βιβλίου μου την οργάνωσα από το fb. Οι γυναίκες διαδηλώνουν ερωτευμένες κάτω από το σπίτι μου από τότε που έβαλα φωτό στο προφίλ μου τον Στάλιν φοιτητή Θεολογίας ζεν πρεμιέ. Τα καλύτερα μυαλά καίγονται στο new feed και ανείσαι προσεχτικός και εργατικός μπορείς να ξετρυπώσεις μονόλογους, μονόπρακτα και υλικό για επιθεώρηση σε πολλούς.
kathimerini.gr
